بررسی فلو سایتومتری و فیزیولوژیکی تاثیر سطوح مختلف کلشی سین روی پلی پلوئیدی شدن در دو گونه ی مرکبات و اندازه گیری تعدادی از ویژگی های مورفولوژیک

در این تحقیق به تولید گیاهان تتراپلوئید در دو گونه لیموشیرین و لیموترش با روش قطره چکان و با ماده شیمیایی کلشی سین پرداخته شد. 60 روز پس از اعمال تیمار، بررسی فلوسایتومتریک بر روی گیاهان تیمار شده انجام گرفت. گیاهان تتراپلوئید حاصل، از نظر ویژگی های مورفولوژیکی مثل شکل برگ، ارتفاع و میزان مرگ و میر، ویژگی های فیزیولوژیکی مثل تراکم و ابعاد روزنه، تراکم و اندازه کیسه ترشحی، ضخامت برگ و ضخامت بافت نرده ای و اسفنجی و متابولیت های ثانویه مثل فنل و فلاونوئید، میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کلی و کاروتنوئید مورد بررسی قرار گرفتند. مقایسه برگ های گیاهان تتراپلوئید و دیپلوئید نشان داد که برگهای گیاهان دیپلوئید از نظر اندازه دارای طول و عرض بیشتری نسبت به تتراپلوئید بودند. علاوه بر این، برگ تتراپلوئید حالت چین خورده و ناصاف داشت. مقایسه ارتفاع بین تتراپلوئید و دیپلوئید نشان داد که ارتفاع گیاهان تتراپلوئید به طور معنی داری نسبت به دیپلوئید کمتر بود. مرگ و میر در گیاهان تتراپلوئید با افزایش غلظت تیمار کلشی سین، افزایش یافت، بطوریکه بیشترین میزان مرگ و میر در غلظت 4/1 درصد وجود داشت. بررسی تراکم روزنه و ابعاد روزنه و همچنین کیسه ترشحی نشان داد که در گیاهان تتراپلوئید در مقایسه با دیپلوئید تراکم روزنه کاهش یافت، اما ابعاد روزنه افزایش یافت. ضخامت برگ، ضخامت بافت نرده ای و اسفنجی نیز در گیاهان تتراپلوئید در مقایسه با گیاهان دیپلوئید افزایش یافت. میزان فنل و فلاونوئید در گیاهان تتراپلوئید لیموشیرین افزایش معنی داری نسبت به گیاهان دیپلوئید لیموشیرین داشت، اما این میزان در گیاهان لیموترش دیپلوئید و تتراپلوئید تغییر معنی-داری نشان نداد. میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل در گیاهان تتراپلوئید لیموشیرین افزایش معنی داری نسبت به گیاهان دیپلوئید داشت، اما میزان کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل در لیموترش افزایش معنی دار نداشت و همچنین بررسی کاروتنوئید در گیاهان تتراپلوئید و دیپلوئید نشان داد که میزان کاروتنوئید کل در گیاهان تتراپلوئید لیموشیرین افزایش معنی داری نسبت به گیاهان دیپلوئید داشت، اما میزان کاروتنوئید موجود در گیاه لیموترش تغییر معنی داری نشان نداد